SnapShot…

Een van mijn beste makkers, die ik al ken sinds mijn twaalfde, emigreerde enkele jaren terug met zijn vrouwke naar Adelaide, Down Under. We zijn al een keertje naar ginds op bezoek geweest. Een intense tijd met hen, en een intens avontuur in de outback (me like!). Dit jaar kwamen Rudinez even terug naar Europa om familie en vrienden met een bezoek te verwennen.

De dag voor hun vetrek was een emotionele reunie met een boel vrienden. Wij mochten er ook bij zijn. Op hun vraag bracht ik de camera mee. En dat snapshots ook mooi kunnen zijn, bewijst dit beeld van hun jongste, Niels.

Create That Light!

’s Ochtends om kwart over zeven in de wagen stappen is vroeg voor een zaterdag. Maar, als je een workshop bij één van de groten der aarde kan volgen, moet je zo’n kans met beide handen grijpen. Mr. Fotofolio organiseerde een try-out van zijn workshop: Create That Light. Niet dat ik me nu ten volle ga toeleggen op Kid’s Fashion of model fotografie, de technieken zijn ook toepasbaar bij mijn hoofdonderwerp, naaktmodellen met vier poten en een staart.

Samen met Serge en Frederik, wiens blogs ik al geruime tijd volg, mochten we in de keuken van Mr. Sunbounce kijken. Tijdens de ochtend kregen we een heldere kijk op de workflow die tom hanteert en een boel info over materiaal.

 

In de namiddag was het dan hands-on testen met de Sunswatter, en heel arsenaal Sunbouncers en een bataljon SB900’s waar zelf McNally jaloers op zou zijn.

@FotoFolio en collega fotografen, tahnks voor het delen van de kennis en ervaring!
@Annelien, thanks voor je engelengeduld en de mooie poses!

 

Eerste opstelling was Annelien in een kerkportaal. Met een Sunswatter werd er een mooie egale zacht hoofdlicht gecreëerd. En mini-zebra zorgde voor een fill-in lang onder. Een zilver zorgde voor wat rim. Post Pocessing: LR preset + wat verschuiven in de “levels” leverde mij dit beeld op.

 

Even later hebben we Annelien op het randje van de schaduw van een gebouw geplaatst. De Sunbounce Pro deed dienst als rim, de mini-zebra als fill.

 

Zelfde opstelling, maar een iets ander standpunt.

 

Max Sync @ 1/250? Niet met Nikon i-TTL. Met de SB800 als master, een Octa Softbox met twee SB900’s als Slave (groep A) en een Sunbounce met SB900 Slave (groep B) heb ik kunnen sturen tot 1/1250^ste! Deze is genomen 1/400 & f/4. Groep A op +1 EV. Groep B op -0.7 EV.

Zonder zon kan je niet bouncen. Of toch? Difuus zonlicht + mini-zebra.

Ik hou van zeer krap kadreren. Hopelijk kunnen jullie deze ook smaken…

No-Brainer – Part I

Als ik een nestje pups ga fotograferen, ben ik een fervent gebruiker van de EzyBoz Hotshoe 60. Maar de bracket waarmee je de flits monteert is een beetje een pover design. Ik heb al wat moeten klussen om het ding performanter te maken. Daarbij komt nog dat de SB900 niet meer op het originele flitsschoentje past. Op de website van Lastolite werd een nieuw concept van bracket voorgesteld. Enkele dagen geleden stapte ik bij Servix binnen om te horen of ze deze bracket in huis hadden.

 Nog niet, maar de i-TTL off camera flash cord van Lastolite wel. Nu staat zo’n touwtje al langer op mijn lijstje, maar ik vond een SC-28 of SC-29 van Nikon toch wel duur. De Lastolite heb je voor 40 Euro (excl btw). David Hobby zou zeggen “Thats a no-brainer”. Dit weekend deze no-brainer even aan de tand gevoelt. Tevredenheid 89%

 

 

 

 

 

 + Lengte van 3 meter is meer dan voldoende (De Nikon is maar 1.5m)
+ De flitsschoentjes zijn stevig.
+ Het camera schoentje kan je vastschroeven.
+ Het flitsschoentje kan je bevestigen op een statief of bracket.
+ Prijs: 48Euro ipv. 125Euro voor de Nikon.
– Het touwtje mocht van het spiraal type zijn (Ongebruikt is dat wat minder lengte)
– Je kan geen extra flits op het camera schoentje plaatsen (dat kan bij Nikon wel).

Zomerzondagen – Deel II – FETCH

Ik hou van een beetje hese en rauwe stemmen. Vooral vrouwenstemmen. Mijn CD collectie (Yep, ik koop nog CD’s. Ik wil iets tastbaars hebben.) is dan ook royaal gevuld met rauwe en hese vrouwenstemmen. En verder hou ik van snaarinstrumenten en hout, veel hout. Alhoewel een sax van mooi blinkend metaal is, het rietje zorgt er voor dat dit een van de weinige blinkers is waar ik echt van hou.

FETCH, het groepje rond Kathleen Vandenhoudt heeft het allemaal. Rouwe, hese vrouwen stemmen en een ongelofelijk en akoestisch gitaar geweld. Geen drums, en toch het publiek volledig van de sokkel blazen… Me like.

 Een ander ding waar ik ongelofelijk veel van hou is tegenlicht, schaduw en felle contrasten. Het voordeel van zo’n kleinschalig dorpsconcert is dat je met camera en lenzen vrij kan bewegen rond het podium (met respect voor de band en de andere bezoekers uiteraard). Dat zorgt ervoor dat je met een beetje moeite steeds een mooi kader en licht kan opzoeken. 

 

En zit het licht aan de verkeerde kant, dan zet je gewoon een Nikon SB800 met een gel achter het podium en trigger je die via CLS met de pop-up van je camera. Thanks Nikon!

Effe testen hoe laag je in sluitertijd kan gaan met de 70-200 VR…. Net lang genoeg voor een mooie bewegingsonscherpte op de hand…

 

Tot vóór 26 juli had ik nog nooit van FETCH of Kathleen Vandenhoudt gehoord, maar nu hoop ik de Group weer snel opnieuw te zien.