Een avondje tussen de Pro’s…

Op 8 juli ging de musical “Kuifje – De Zonnetempel” in première in het Oostendse Kursaal.

De producer had natuurlijk een hele boel persfotografen op de guest list gezet, en omdat Bobbie tenslotte een hond is, mocht WOEF niet ontbreken.

 Voor het eerst mocht ik mij als “nen echte” aanmelden aan de persbalie. Ik kreeg een speciale badge en een polsbandje voor de VIP ruimtes.

Wat doe je dan als je geen ervaring hebt in dit soort evenementen? Wanneer moet je waar zijn voor de beste foto’s, waar val je politici en BV’s lastig voor enkele portretten en een interview? De inkomhal, de VIP ruimte, wandelgangen of op toilet? Joost mag het weten, maar die was weer nergens te bespeuren. Er waren wel boel andere persfotografen met EOS 1D MKIII,  Nikon D2Xs en kilo’s glas. Dat zullen dan wel de echte Pro’s zijn zeker.

Ik heb me stilzwijgend bij zo’n groepje “collega’s” gevoegd en was daardoor overal “Just in time”.

’t Lijkt een wondermooi beroep, maar die Pro’s hebben toch een stresserende manier van bokes verdienen. Ne ganse dag rondhollen met al die kilo’s rond je nek op zoek naar het perfecte beeld. Genieten van de voorstelling is er niet bij, want de eerste foto’s worden ondertussen op de laptops bewerkt een via de hotspot doorgestuurd.

 Wat heb ik er van terecht gebracht? Ni veel, maar ook ni weinig. De eerste foto’s waren al om zeep van voor ze genomen waren. De stress was zo hoog dat zelf een VR lens geen soelaas had kunnen brengen. Den Albeir is er niks tegen… Na een paar minuten kreeg ik het adrenaline gehalte in mijn bloed dan toch wat onder controle. Top beelden zijn er niet gemaakt (toch niet door mij), maar de redactie was tevreden over beeld en tekst. Zo tevreden zelfs dat ik ipv 1bladzijde er 1½ heb gekregen. Leuk meegenomen, maar tenslotte is in het land der blinden eenoog koning hé.